zondag 14 juni 2009
Punten plan voor de meest populaire minister
Van: Nico Mul
Aan: Minister voor jeugd en gezin
Datum: 14 juni 2009 12:52
Geachte minister André Rouvoet,
Gaarne wil ik u een paar vragen en opmerkingen voorhouden over waar u naar mijn bescheiden mening wél verantwoordelijk voor bent:
- Bureau jeugdzorg medewerkers presteren het keer op keer rapporten, indicatiebesluiten voor te leggen aan de rechter die niet gebaseerd zijn op waarheid of enig onderzoek. Ik noem bureau jeugdzorg Noord-Brabant, dat bijna standaard in zijn indicatiebesluiten heeft staan: 'Er is geen onderzoek verricht, er zijn geen onderzoeksgegevens bekend, daarom is het recht op second opinion niet van toepassing'. Anders gezegd: 'wij hebben niets onderzocht, u mag dit ook niet laten doen, maar toch bent u ongeschikt als ouder en plaatsen we uw kind(eren) uit huis'.
- U heeft het over de 'thuissituatie' die bureau jeugdzorg ongeschikt acht om kinderen zelf op te voeden. Uw veronderstelling doet de indruk wekken dat u denkt dat bureau jeugdzorg die dan ook onderzoekt. Hoe vaak komt een medewerker thuis? Bij vele ouders zelden of nooit en vóór een uit huis plaatsing helemaal niet. Een van de grootste klachten is namelijk: 'ik zie die gezinsvoogd nooit'. Ook komt het voor dat een korte indruk een eigen leven gaat leiden. Ik noem: ouders zijn een kamer aan het opknappen en doen klussen als witten, behangen en herinrichten. Bureau jeugdzorg: 'het huis is een enorme bende...' Ja bureau jeugdzorg kwam één keer tijdens een verbouwing en vervolgens staat het 3 jaar later nog in de rapporten.
- Medisch onderzoek. Menig ouder heeft, volgens bureau jeugdzorg, 'borderline'. Deze diagnose veronderstelt onderzoek door een psychiater. Helaas is dat vaak geheel niet zo: het zijn beweringen gedaan door maatschappelijk werkers en medisch onbevoegd. Zelfs ik als medicus zou niet zo'n diagnose durven stellen, deze is namelijk toebedeeld aan een specialist! Bovendien kent bureau jeugdzorg ook niet het onderscheid tussen 'borderline persoonlijkheidsstoornis' en 'borderline karakterstructuur'. Deze kennis is ook niet te verwachten. Toch schroomt bureau jeugdzorg niet om aan de rechter zelfs te beweren: '... is schizofrene borderliner' en 'de psychische ziekte van moeder...' en dat soort beweringen, zonder enig onderzoek. Heeft de ouder in kwestie zichzelf wél laten onderzoeken en is de diagnostiek van bureau jeugdzorg onderuit gehaald door specialisten, dan blijft bureau jeugdzorg de beweringen in rapporten herhalen en voor de rechter als waarheid brengen.
- Waarom staan de bureau jeugdzorg medewerkers, en zeker die bij de rechter verschijnen, niet onder ede? Zij kunnen dus ongestraft hun beweringen blijven doen!
- Waarom staat u het als verantwoordelijk minister, toe dat ondanks de wet indicatie besluiten NIET worden opgesteld door een BIG-geregistreerd gedragswetenschapper. Bovendien mag bureau jeugdzorg de wet met voeten treden door als wél een gedragswetenschapper een indicatiebesluit ondertekent, dat deze het kind in kwestie zelfs niet gezien of onderzocht heeft. Toch ondertekent die een besluit van bureau jeugdzorg tot uit huis plaatsing!
- U had het over de 'hulp' van bureau jeugdzorg. De enige 'hulp' in het spraakgebruik van bureau jeugdzorg, is de uithuisplaatsing van de kinderen en de 'hulp' dat jij als ouder je kinderen steeds minder mag zien, tot 30 minuten per 3 maanden en een kind 'moet hechten in een pleeggezin' en niet te vergeten de juridische procedures en strijd! Welke 'hulp' bedoelt u, minister?? Als u ééns met ouders zou spreken zou u het weten, en die treft u niet op uw 'feest' de 'dag van de jeugdzorg' op 17 juni 2009 waar ouders in principe ook mogen komen... als ze eerst ongeveer 1000 euro entree betalen. Ouders, het gaat niet om een typefout: het is 799 euro ex BTW, dus voor DUIZEND euro mag u ook komen, met gratis lunch en syllabus!
- Menig ouder zou al blij zijn als de huidige Wet op de jeugdzorg en het bijbehorend uitvoeringsbesluit écht uitgevoerd werden, met name alleen al artikel 3 en 4 van dat laatste: Géén recht op onder toezicht stelling bestaat als ouders zelf de noodzakelijk zorg inroepen. Artikel 4 van die wet: géén recht op uithuisplaatsing bestaat als de noodzakelijke zorg in de thuissituatie mogelijk is. De praktijk is namelijk: éérst uithuisplaatsing en dán gesol met kinderen en dan minstens een half jaar wachtlijst dan wel de rondgang langs pleeggezinnen en de 'zorg' wordt dan 'hechtingsstoornis' en 'wennen aan pleeggezin' en ouders moeten leren om 'ouder op afstand te worden'! Ook veronderstelt dit, dat bureau jeugdzorg ook daadwerkelijk onderzocht heeft welke hulp noodzakelijk is vóór uithuisplaating. Helaas is dit niet zo. Eén gesprek met een ouder in deze zou u opheldering kunnen verschaffen!
- Uiteraard mag u niet in rechtelijke beslissingen treden. Toch kan ik, zonder helderziend te willen zijn, u voorspellen dat als alles eerlijk onderzocht zou zijn, wetenschap gerespecteerd zou worden, ook daadwerkelijk onderzoek van te voren gedaan zou zijn, de druk op de rechtsmacht verminderd zou worden. U weet ongetwijfeld dat een échte deskundige als professor Jo Hermans, orthopedagoog weet te onderbouwen dat geen enkele uithuisplaatsing noodzakelijk is... Vertelt u dit ook even aan die ouders van 830 kinderen in justitiële jeugd inrichtingen en aan de wanhopige ouders waarvan de kinderen in vaak geheime pleeggezinnen zitten??
Naar mijn mening bent u als minister wél verantwoordelijk voor de uitvoering van de wet en regelgeving. Daarom voor u de volgende…
Suggesties
- Waarom maakt u géén verplichting in de wet dat rechters de beweringen van ouders in hun verweer over jeugdzorg daadwerkelijk onderzoeken? De ouders worden namelijk door de rechter meestal aan de kant gezet als onmondig, dom of anderszins. Ze worden in ieder geval niet serieus genomen.
- Waarom niet alle medewerkers van bureau jeugdzorg en kinderbescherming onder ede? Dan kan men ze in ieder geval voor meineed vervolgen indien ze onware en leugenachtige beweringen naar rechters toe doen!
- Waarom gaat er van uw kant geen aanwijzing naar bureau jeugdzorg tot naleving van de wet- en regelgeving aangaande adequaat onderzoek en daadwerkelijk onderzoek door een BIG-geregistreerd gedragswetenschapper? (Er zijn bureau's jeugdzorg die NIET EENS een BIG-geregistreerd gedragswetenschapper hebben!)
- Waarom staat u het toe dat er door bureau jeugdzorg medische diagnostiek door maatschappelijk werkers bedreven wordt?
- Waarom staat u toe dat als er al een gedragswetenschapper een kind ziet bij bureau jeugdzorg dat zijn onderzoek op géén enkele wijze voldoet aan een standaard zoals bij het nederlands instituut voor psychologen en de nederlandse vereniging van onderwijskundigen gebruik is.
Ik noem alleen maar de betrokkenheid van de ouders bij zo'n onderzoek! Ouders, zie de websites van de nederlandse vereniging van onderwijskundigen (NVO) en het nederlands instituut voor psychologen voor gedragsregels en beroepscode. Als er medische problemen zijn gaat u toch ook naar een arts? Waarom wordt een kind onderzocht door maatschappelijk werkers? Waarom komen er over kinderen diagnosen 'van horen zeggen' zonder enig onderzoek?
Ik wijs u in deze op artikel 24 van het Internationale Verdrag van de Rechten van het Kind (IVRK): 'een kind heeft het recht op de hoogste mate van zorg'. Let wel: daar staat niet: grootste aantal hulpverleners...!!
Minister, ik hoop dat deze 9 punten duidelijk genoeg zijn over gekomen en u zullen helpen ouders en vooral kinderen en hun rechten op ouders en familie tegemoet te komen. Ik kan u beloven dat u, als u deze 9 punten zou uitvoeren, u ongetwijfeld de meest populaire minister zal worden... wat zou er niet mooier zijn, zeker voor u als mede christen, gezegd kon worden : 'van minister Rouvoet mochten kinderen weer hun ouders eren' (zie het vijfde gebod: 'Eert uw vader en uw moeder') en 'Minister Rouvoet zorgde voor een herstel van ons gezin'!
Ik wens u veel succes en ben gaarne bereid u van meer tips te voorzien: ik deel mijn kennis die ik de afgelopen 15 jaar opdeed graag met anderen! Vriendelijke groet en hoogachting,
drs. N.J.M. Mul, arts
06-44772628
Tot op heden is deze brief onbeantwoord gebleven.
Labels: Jeugdzorg