dinsdag 18 november 2008

Fiscaal Co-Ouderen in de Benelux

Steeds meer uit de echt gescheiden ouders kiezen ervoor om hun kinderen op te voeden als Co-Ouders. Volgens SP.A-senator Guy Swennen is de wetgeving echter nog niet genoeg aangepast aan de veranderende samenleving.

De tijd dat kinderen na een scheiding automatisch aan de moeder werden toegewezen, ligt ver achter ons. Vandaag kiezen scheidende koppels vaak voor Co-Ouder afspraken. Bij zo'n regeling verblijven de kinderen de helft van de tijd bij de ene ouder en de andere helft bij de andere ouder. Afwisselend een week bij mama en een week bij papa is voor veel kinderen daardoor heel gewoon geworden. Daarnaast komt het klassieke Co-Ouderen voor, waar de kinderen door de week bij mama zijn en in het weekend bij papa. Onze wetgeving, die nog vaak uitgaat van een traditionele gezinssituatie, past zich mondjesmaat aan dit nieuwe fenomeen aan.

In 1995 kwam er voor het eerst een wet voor Co-Ouders, onder impuls van huidig SP.A-senator Guy Swennen, en in 2006 kwam er een tweede. Sinds de belastingaangifte van dit jaar is ook de fiscus voor Co-Ouders vriendelijk.

Een belangrijke vraag voor hen is immers welke ouder de kinderen fiscaal ten laste neemt. Belangrijk, aangezien het deel van het inkomen dat belastingvrij is, wordt verhoogd per kind ten laste. In geval van Co-Ouders kunnen de kinderen nu voor de helft fiscaal ten laste worden genomen door de moeder en voor de andere helft door de vader, zodat die allebei voor een stuk genieten van het extra belastingvrije inkomen. In België geldt dit momenteel enkel zolang de ouders als alleenstaande belast zijn, en vervalt dus wanneer ze gaan samenwonen of hertrouwen. In Nederland blijven het kindgebonden budget en de kinderbijslag doorgaan, en vervalt na samenwonen of hertrouwen slechts de aanvullende alleenstaande ouder korting.

Guy Swennen en Wouter Bos

Beide ouders moeten bovendien akkoord gaan met het fiscaal delen van de ten laste zijnde kinderen, in een geregistreerde of een door een rechter gehomologeerde overeenkomst. Die is wel eenmalig en wordt daarna automatisch toegepast. Is er geen overeenkomst, dan zijn de kinderen in principe ten laste bij de ouder bij wie ze gedomicilieerd zijn op één januari van het aanslagjaar.

Belangrijk om te weten is bovendien dat zowel in België als in Nederland de fiscale Co-Ouder regeling nooit wordt toegepast als éen van de ouders de onderhoudsuitkeringen, die hij of zij betaald heeft voor de kinderen, fiscaal aftrekt.

Volgens senator Guy Swennen is er nog heel wat werk aan de winkel om de gevolgen van het Co-Ouderen wettelijk te regelen. Hij diende daarom opnieuw een wetsvoorstel in, dat afgelopen woensdag werd besproken en ingeleid. Swennen constateert daarin onder meer dat er nog geen enkel document bestaat om je Co-Ouder zijn mee te bewijzen. 'Heel veel diensten bieden korting aan als je kinderen op je domicilie hebt', aldus Swennen. 'Maar om aan te tonen dat je als Co-ouder voor je kinderen zorgt, is er geen document. Die mensen moeten dan langsgaan bij de burgerlijke stand voor een uittreksel uit de huwelijksakte of bij de notaris voor het ouder-plan.

Een papiermolen die nergens voor nodig is, en eenvoudig verholpen kan worden door een Co-Ouder pas van de gemeente. Swennen ziet ook een oplossing in het Franse model, waar kinderen dubbel gedomicilieerd worden, bij elke ouder waar ze afwisselend wonen.

Thomas Verbeke en Bert Kerkhof

Labels: Regelgeven