vrijdag 17 december 2004

Rechter negeert vader rechten bij scheiding

Het lijkt erop dat rechters (en veel advocaten) de wet niet kennen. Sinds 1998 loopt het ouder zijn na het gescheiden gaan wonen rechtswege door. De wet van 1998 verplicht béide ouders tot contact met hun kind. Onthouden van contact is onder strikte voorwaarden alleen mogelijk voor een ouder die het contact bij rechterlijke beschikking is ontzegd.

Onwetmatigheden van rechters zijn mede debet aan contactbreuk met vader. Ook wanneer de rechter een keer wél een contactregeling uitspreekt -soms slechts een weekend per twee weken- kan een ouder (meestal een vrouw) die uitspraak dikwerf straffeloos naast haar neerleggen. Dit werkt stalking en geweld in de hand, delicten die door vróuwen worden uitgelokt echter waarvoor vaders wél bestraft worden.

Het lijkt soms wel of rechters een ongeschreven regel hanteren om gescheiden vrouwen te beschermen. De Tweedekamer laat zich gemakkelijk meeslepen door het romantische beeld van een volkomen integere rechterlijke macht. Heel nederland mag graaien echter gelukkig wordt nog één vlekkeloze macht per minuut betaald, zo wil men graag geloven. Dat bijvoorbeeld artsen fouten maken is geaccepteerd echter ze moeten wél openlijk voor hun fouten uitkomen. Rechters zijn daar kennelijk nog niet aan toe en verschuilen zich achter de énigheid (uniciteit) van een zaak. Altijd zijn er bijzondere omstandigheden: elke casus is slechts met zichzelf te vergelijken zeggen ze. Maar vechtscheidingen hebben allemaal dezelfde rode draad: de plegers zijn bevooroordeeld. Gevormd als zij zijn door traditionele religies, schoolse opleidingen én ervaringen in de buurt waar ze vandaan komen zijn ook rechters mensen en geen computers. Rechters moeten wél de wet toepassen die op het terrein van scheiding volstrekt duidelijk is: altijd contact van béide ouders met hun kind tenzij bewezen feiten zijn van kindermishandeling.

Als rechters de belangen van vaders voor wie ontzegging is aangevraagd beter wegen, zal dat leiden tot minder lichtvaardige scheidingen en minder ellende voor kind.

In uitspraken zouden rechters moeten opnemen het handhaven van contact-regels zo nodig met behulp van sterke arm in burgerkledij waarbij de minderjarige tijdelijk wordt gehuisvest bij de wél verzorgende ouder. Deze dreiging of kracht van inzet van sterke arm in burgerkledij zal in praktijk preventieve werking hebben.

Rechters zwichten vaak voor vrouwen die in de slachtofferrol kruipen en -meestal uit rancune- na scheiding geen contact tussen vader en kind willen. Die situatie druist in tegen de internationale verdragen, de nederlandse wet én tegen het kindbelang. Veel rechters ontzeggen onrechtmatig contact van vader met als argument dat rust moet komen. Echter voor béide Co-ouders houdt dit in verdere escalatie en polarisatie omdat de wet tot bevordering Co-ouders niet wordt toegepast. Dat verbroken contact wordt té zelden hersteld en van uitstel komt afstel:

een vicieuze circel…

• vaderverstoting -->
• verblijf kind bij alleenstaande vrouw -->
• jeugdzorg in en jeugdzorg uit -->
• schooluitval -->
• lastige pubers -->
• tiener-moeders, enzovoort…

Deze vicieuze cirkel laat de minuten fabriek van traditioneel familierecht tot on-vergoed overwerk draaien zodat het de collegae tot in kleine uurtjes vergaat. Naar inzicht van Kind in de knel hoeft dit bij toepassing van civiel recht niet tot 2013 te duren. Naleving dus van europese rechten van de mens óok in het regionále arrondissement. Als een vrouw niet een kind kán meenemen met uitsluiting van vader-contact zal zij minder lichtvaardig overgaan tot scheiding. De wet van 1998 waarin het vader contact ligt verankerd is helaas door politie nog vaak niet gehandhaafd.

Overspel, geweld, alcohol- of drugsgebruik spelen een ondergeschikte rol bij gescheiden wonen. Ruim driekwart van de mensen die scheiden geven aan niet meer met elkaar te kunnen communiceren en minder dan éenderde van gescheiden wonende ouders zegt na scheiding gelukkiger te zijn geworden.

Co-Ouders

Van de met béide Co-Ouders opgroeiende kinderen beoordeelt bijna 80 procent hun eigen gezinssituatie als goed. Waarom dan toch zoveel alleenstaande vrouwen? (met 660.000 kinderen). Bijna de helft van kinderen ervaart de gezinssituatie met een stiefouder niet als slecht echter het kind dat in een stiefgezin opgroeit (er zijn er meer dan 400.000 van) lopen een veel grotere kans op mishandeling dan wanneer zij worden grootgebracht door Co-ouders. Het wegpesten van de biologische vader is daarom een slecht idee en pakt verkeerd uit voor het grootbrengen van kinderen, vader verdient de rol van Co-ouder.

Iedere dag zijn in nederland circa 170 kinderen betrokken bij een scheiding. In verreweg de meeste gevallen willen kinderen géen scheiding. Gescheiden kinderen leven statistisch gezien korter en hebben een grotere kans op armoede, doen het slechter op school, hebben vaker psychische of psychiatrische klachten, lopen meer kans op gezondheidsproblemen, raken vaker aan de drank en drugs en belanden eerder in de criminaliteit. Kinderen van Co-ouders daarentegen vertonen deze verschijnselen minder.

Bovendien is scheidingscultuur oorzaak van toename valse aangiften mishandeling en incest en daardoor wéer aangiften. Rechters klagen over hun werkbelasting, terwijl zij dit goeddeels zélf veroorzaken. Daar komt bij dat zij als juristen (evenals vrouwen) een belang van kind prediken echter daar niet naar handelen. Rechters hanteren de europese regels en dat leidt tot minder lichtvaardige scheidingen, minder ellende voor kinderen en kostenbesparing voor de maatschappij. Therapeuten verlaten hun vroegere visie op vrouwen: denk aan jezelf in plaats van het kind. Zij vragen zich af hoe het probleem op te lossen dat deze vrouw vaders contact tegenwerkt en dat is een mooi brilletje.

Nieuwe wet Co-Ouders trad al eerder in werking:

• 1 maart 2009 - Vaders krijgen de kans hun kind op te voeden in voorspoed en geluk: Bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding

Wim Orbons is voormalig directeur en secretaris van enkele regionale gezondheidszorg clubs en Bert Kerkhof werkt voor een landelijke koepel voor begeleiding van gehandicapten activiteiten. De plicht die Bert voelt digging is our passion draagt bij aan verwezenlijken van het manifest Integriteit van Co-Ouderen ideaal.

Labels: Handhaven